Standbeeld van Milo van Croton, de kopie van Pierre Puget, Marseille (2024)

Home
Cultuur en kunst
Sculpturen, plaquettes en stedelijke werken
Standbeeld van Milo van Croton, de kopie van Pierre Puget

Cours d'Estienne d'Orves, 13001 Marseille

3302

categorie: Cultuur en kunst / Sculpturen, plaquettes en stedelijke werken

arrondissem*nt: 1er

het bladFoto'sVideoKaart

Dit standbeeld vanCours Estienne d'Orvesis een Carrara marmeren replica van het beroemde doodsbeeld van Milo van Crotona uitPierre Puget uit 1682, tentoongesteld in Parijs in het Louvre Museum sinds 1819. Een ander werd gemaakt in 2013 en werd teruggebracht naar de oorspronkelijke locatie in Versailles. Het standbeeld van Marseille, een kopie aangeboden door Jules Cantini aan zijn stad, werd in 2015 uitgedost met een roodfluwelen sjaal over zijn ogen als onderdeel van het artistieke project blindsymbols. com, maar ook een paar testikels rond het hoofd in 2013!

Het originele beeld in het Louvre

Milo van Crotone is een van de beroemdste atleten van Griekenland. Hij is de leerling van Pythagoras. Hij behaalde zijn eerste Olympische worsteltitel als junior in 540 – J.-C. Vanaf dat moment behaalde hij overwinningen met 6 titels op de Olympische Spelen, 7 titels op de Pythische Spelen, 9 titels op de Nemeïsche Spelen en 10 titels op de Isthmische Spelen. . Milo van Croton werd legendarisch vanwege zijn buitengewone kracht. Er worden wonderlijke dingen over hem gezegd:

– Hij begon zijn carrière met elke dag een jong kalf op zijn schouders. Later, toen het kalf een volwassen dier was geworden, bleef hij het gemakkelijk optillen;
– hij hield een granaatappel in zijn hand, en door de enige toepassing van zijn vingers, zonder deze vrucht te verpletteren of te persen, hield hij hem zo goed vast dat niemand hem van hem kon rukken;
– hij zette zijn voet op een met olie ingevette puck, en daardoor erg glad; welke poging men ook deed, het was echter niet mogelijk hem door elkaar te schudden of los te laten;
– hij omgordde zijn hoofd met een koord, als een lint; hield toen zijn adem in: in deze gewelddadige toestand zwol het bloed dat naar zijn voorhoofd steeg zijn aderen zo erg op dat de navelstreng brak;
– hij hield zijn rechterarm achter zijn rug, zijn hand open, zijn duim omhoog, zijn vingers bij elkaar, en toen had geen mens zijn pink van de anderen kunnen scheiden.

Wat er over zijn vraatzucht wordt gezegd, is bijna ongelooflijk: twintig pond (of twintig mijnen) vlees, evenveel brood en vijftien pinten (of drie dagen) wijn waren nauwelijks genoeg om hem te verzadigen. Op een dag, nadat hij de hele lengte van het stadion had afgelegd, een stier van drie (of vier jaar oud) op zijn schouders dragend, sloeg hij hem met één vuistslag uit en at hem gedurende de dag in zijn geheel op. Hij had ooit de kans om zijn kracht goed te gebruiken. Toen hij op een dag naar de lessen van Pythagoras luisterde, dreigde het plafond van de zaal waar het publiek was samengekomen in te storten, hij ondersteunde het alleen, gaf de toehoorders de tijd zich terug te trekken en vluchtte achter hen aan. Het vertrouwen dat hij in zijn kracht had, wordt hem uiteindelijk fataal. Het nageslacht beschouwt hem als de beste atleet (in de zin van vechter) van de oudheid, voorop in het canonieke kwartet van kampioenen: Theagenes van Thasos, de eerste die won in twee verschillende disciplines (vechten en pankration); Glaucos van Carystos, de gigantische bokser; en Polydamas van Scotoussa, de pancratiast, door de auteur Pausanias de Periegete 'de grootste man die ooit heeft geleefd' genoemd. Volgens de legende doorkruiste Milo, toen hij een hoge leeftijd had bereikt, Italië en nadat hij onderweg een oude gekapte en halfgeopende eik had gevonden, beloofde hij het met zijn handen te splijten; maar de boom keerde terug naar zijn oorspronkelijke staat, en de atleet, die geen tijd had gehad om zijn vingers terug te trekken, bleef uiteindelijk een gevangene van de boom, zijn handen vastgehouden als in een bankschroef: hij kon zichzelf niet bevrijden en niet in staat zijn te verdedigen zelf werd hij verslonden door wolven.

Op een schilderij van Pordenone (Milo verslonden door de leeuw, Universiteit van Chicago) rond 1535, verving de kunstenaar de wolven door Afrikaanse beesten. Deze artistieke fantasie wordt anderhalve eeuw later teruggevonden in de beroemde marmeren groep van Pierre Puget die in het Louvre wordt bewaard: Milon de Crotone (1682).

Geschiedenis van het originele beeld
1670: na 26 december, blok Carrara-marmer geleverd aan Toulon door Colbert (1619-1683), hoofdinspecteur van de King's Buildings.
1671: vóór 26 juni stuurt Puget de tekening van zijn groep naar de koning
1672: de executie wordt goedgekeurd.
1679: groep onvoltooid geplaatst in de tuin van het koningshuis in Toulon
1681: augustus, op bevel van de rechtbank naar Marseille gestuurd.
1682: 29 september, voltooiingscontract.
1682: november, groep voltooid.
1683: januari, transport van Marseille naar Toulon
1683: 4 februari transportpakket van Toulon naar Le Havre
1683: vóór 19 juli opgericht bij de ingang van de koninklijke steeg in het park van Versailles
1797: 3 november toegewezen aan de Jardin du Luxembourg, zonder follow-up.
1799 (jaar VI) aangevraagd door Leconte voor de Tuilerieën, zonder vervolg.
1802: Versailles, speciaal museum van de Franse School
1819; Maart, toegang tot het Louvre, Angoulême galerij MR 2075

BRONNENWikipedia Milo van Croton & anosgrandshomme.musee-orsay.fr
FOTO'SDominique Milherou Tourism-Marseille.com &David Monniaux
NOTEREN Deze site is een persoonlijke blog, deze informatie wordt alleen ter informatie gegeven en wordt zo vaak mogelijk bijgewerkt. Aarzel niet om contact met mij op te nemen voor elke correctie of bijdrage